Ok mijn eerste solo reis zit erop. Tijd om eens terug te kijken op mijn reis. Wat heb ik geleerd, wat was goed, wat kon beter en wat absoluut te vermijden. Het zal waarschijnlijk een chaotisch ongestructureerd verhaal worden, but who cares ?.
Ik zit momenteel op het vliegtuig naar Atlanta en het algemeen gevoel is dat ik eigenlijk spijt heb dat het gedaan is. In het begin heb ik een paar keer gedacht van wat doe ik hier, zou ik niet beter naar huis gaan. Gelukkig is dit gevoel snel over gegaan. Toen dacht ik nog dat solo reizen niet echt iets voor mij was. Ik miste iemand om de ervaring te delen en om er later te kunnen op terug kijken. Maar nu weet ik het eigenlijk niet zo goed. Ik zie me eigenlijk wel terug alleen op reis gaan.
Het is zo’n relaxte manier van reizen. Ik hoeft enkel met mezelf rekening te houden. En mezelf is niet zo’n moeilijken om mee om te gaan ?. Heb je zin om niets te doen, dan doe je niets. Staat de plaats waar je bent je niet aan, dan vertrek je. Heb je het enorm naar je zin, dan blijf je. Zo simpel kan het leven zijn.