Deze morgen wat langer geslapen. Gene stress. Wist wel nog niet hoe ik in Kutaisi zou geraken. Blijkbaar is er maar één bus vroeg in de ochtend. Mijn gastvrouw zei dat ik moest op de autostrade gaan staan en een bus tegenhouden die van Tbilisi kwam. Das weer eens iets anders. De taxichauffeur die me naar de autostrade bracht noemde al de Belgische voetballers op die hij kende tot Pfaff en Preud’Homme. Hij legde ook goed uit welke kant ik van de autostrade moest nemen. Allé zou niet in de verkeerde richting vertrekken deze keer.

Ik stond niet alleen te wachten. Er stopte een busje maar er stond enkel in het onleesbaar Georgisch op waarnaar hij ging. Heb het dan maar gevraagd aan iemand die ook stond te wachten. Hij knikte van neen. De volgende drie bussen knikte hij ook van nee. Tot de juiste bus arriveerde en hij teken deed om mee te gaan. De bus zat zo goed als vol. Gelukkig was er nog net een plaatsje. Heb bijna constant gekeken of de route nog klopte op de Maps.me app. Eventjes paniek toen hij een omweg deed, dacht van dit kan toch niet waar zijn. Maar na een half uurtje zaten we terug op koers.

Drie uur later kwam ik aan in Kutaisi. Met mijn nieuwe vrienden van Bolt opnieuw binnen de 5 minuten een taxi geregeld.

Heb eigenlijk niet veel meer uitgestoken. De warmte was vandaag niet te doen. Heb kort wat rondgelopen en dan terrasje gedaan. Een Hoegaarden café tegengekomen, met Belgische vlag.

Dan een marktje gedaan en de komende dagen geregeld, 3 tours op een rij. Morgen terug wat cultuur. Overmorgen canyons en grotten en maandag heb ik ook de tour naar Mestia genomen. Daar zal ik dan wel blijven in plaats van terug te keren. Mestia is in de bergen, ben benieuwd.

Dan nog iets gaan eten. Dat moet ook iedere dag gebeuren. Eerst de Georgische versie van kaaskroketten en daarna Georgische kip. Letterlijk te nemen want het was enkel kip. Is vreemd soms krijg je er patatten en groeten bij en soms niet. Als afsluiter nog een ijsje.

Vandaag had ik mijn trein naar Gori om 9:40. Ik had gisterenavond al de Bolt app geïnstalleerd, is zoiets als Uber. Het was 6 minuten rijden. En ik wou zeker op tijd zijn in het station. Dus te laatste 9:25 vertrekken. Mijn gastvrouw had voor ontbijt gezorgd en ik wou niet onbeleefd zijn en zeggen dat ik weinig tijd had. Om 9:10u was het ontbijt eindelijk klaar. Ik heb het naar binnen geschrokt, was tevens mijn eerste ontbijt van de reis.

Ik zag op de app dat de volgende taxi op 3 minuten verwijderd was van mij. Dus vlug boeken. En effectief 3 minuten later stond hij aan mijn guesthouse.

Het treinstation dat was iets anders. Een verlaten barak, een vré oude perron en een paar oude treinstellen die stonden te verroesten. Ik stond daar helemaal alleen en er was ook geen personeel te zien in het gebouw. Afwachten dan maar. Om 9:40 komt de trein eraan. Had niet gedacht dat ie op tijd zou zijn. Er stappen wat mensen af, ik kruip op een stampvolle trein. Voor ik maar kon vragen aan iemand of dit de juiste trein is, was ie al vertrokken. Ik stond in het hangetje met een 6tal andere mannen, waarvan de meeste stonden te roken onder een niet roken bord.

Ik begon me ongemakkelijk te voelen en keek via Google Maps welke richting de trein uitging. Zag er niet goed uit. Maar misschien maakt hij nog een bocht. Wishful thinking. Trein ging vlotjes de verkeerde kant op. Damn ik zou terug in Tbilisi staan.

Na half uurtje waren we er. De volgende verrassing stond al te wachten. Ik was omringd door treinsporen. Zonder dat er een manier was om onder of boven de sporen door te lopen. Dan maar net als de rest over de sporen lopen. Voelde me wel wat ongemakkelijk. Volgende hindernis was hoe zou ik nu in Gori raken. Ik kon terug met GoTrip boeken, maar zo last minute zou het me 80 € kosten. Dan maar een mashrutka zoeken. Dit is een gedeeld busje, dat vertrekt als het vol zit. Het busstation was ver dus mijn vrienden van Bolt erbij gehaald, binnen de 3 minuten had ík opnieuw een taxi.

Het busstation was een chaos tot en met. Allemaal taxi’s, bussen, auto’s door elkaar, hevig aan het toeteren. Daarbij nog een mensenmassa die overal tussen wilden. Na een tijdje had ik de juiste minibus gevonden. Ik was de eerste, zat dus lang nog niet vol. Stilletjes aan begon de bus vol te raken en na een half uur konden we eindelijk vertrekken.

In Gori had ik de guesthouse snel gevonden. De gastvrouw was een ontzettende vriendelijke vrouw. Heel behulpzaam en met goede tips om Gori te bezoeken. Eerste stop was het Gori fortress en de memorial of Georgian war heroes.

Daarna wat rondgelopen in het stadje, een terrasje gedaan en kort eens gepiept in de ingang van het Stalin museum.

Heb me dan klaar gemaakt om naar Uplistsikhe te gaan, een oude stad in grotten gemaakt.

Daarna gaan eten en wat frisse pinten nuttigen. Dit maal was het Cutleti. En omdat ik daarna nog honger had heb ik nog een Kachapuri besteld.

Mtskheta is de oude hoofdstad van Georgië en het religieus en cultureel centrum van de land. Vandaag staat er dus wat cultuur op het programma.

Mijn chauffeur staat stipt op tijd aan mijn deur. Ik heb terug voor GoTrip gekozen. Een chauffeur voor een redelijke prijs. Je betaalt enkel je kilometers, je mag dus zo lang als je wilt op zijn service rekenen. Daarom heb ik voor hen gekozen. Ze zetten je af, je kijkt wat rond en ondertussen wachten ze op jou tot je klaar bent voor de volgende bestemming. Daar ik verschillende afgelegen kloosters wil doen is dit dus de ideale oplossing.

Eerste stop Jvari klooster.

Volgende stop het Zedazeni klooster. Dit ligt serieus afgelegen. De weg ernaar toe is door een prachtig bos, blijkbaar een nationaal park. De weg is enorm slecht en je hebt wederom een 4×4 nodig. We komen te vroeg aan, het gaat pas open om 11u. We besluiten dan maar wat in het bos te wandelen.

Volgende stop is nog een klooster. Had ik al gezegd dat het een culturele dag zou worden 😬. Nu het Shio-Mvige klooster. Zal dan wel een tijdje kloosters genoeg gezien hebben.

Vervolgens naar de guesthouse. Een oud madammeke was nog bezig mijn kamer klaar te maken. Het was vandaag niet in het Engels te doen maar in het Frans. Allé dat probeer ik toch er kwam meer Spaans uit dan Frans. Ze maakte me direct een koffie en ging wat verse vijgen uit haar tuin plukken. Ze was druk bezig met mijn kamer en ik wou haar niet opjagen dus zei ik dat ik de stad wou verkennen. Ben dan maar iets te eten gaan zoeken.

Straks het stadje nog wat verkennen en kijken hoe ik hier morgen weg geraak. Morgen is het plan om naar Gori te gaan, de geboorteplaats van Stalin.