Vandaag had ik mijn trein naar Gori om 9:40. Ik had gisterenavond al de Bolt app geïnstalleerd, is zoiets als Uber. Het was 6 minuten rijden. En ik wou zeker op tijd zijn in het station. Dus te laatste 9:25 vertrekken. Mijn gastvrouw had voor ontbijt gezorgd en ik wou niet onbeleefd zijn en zeggen dat ik weinig tijd had. Om 9:10u was het ontbijt eindelijk klaar. Ik heb het naar binnen geschrokt, was tevens mijn eerste ontbijt van de reis.

Ik zag op de app dat de volgende taxi op 3 minuten verwijderd was van mij. Dus vlug boeken. En effectief 3 minuten later stond hij aan mijn guesthouse.

Het treinstation dat was iets anders. Een verlaten barak, een vré oude perron en een paar oude treinstellen die stonden te verroesten. Ik stond daar helemaal alleen en er was ook geen personeel te zien in het gebouw. Afwachten dan maar. Om 9:40 komt de trein eraan. Had niet gedacht dat ie op tijd zou zijn. Er stappen wat mensen af, ik kruip op een stampvolle trein. Voor ik maar kon vragen aan iemand of dit de juiste trein is, was ie al vertrokken. Ik stond in het hangetje met een 6tal andere mannen, waarvan de meeste stonden te roken onder een niet roken bord.

Ik begon me ongemakkelijk te voelen en keek via Google Maps welke richting de trein uitging. Zag er niet goed uit. Maar misschien maakt hij nog een bocht. Wishful thinking. Trein ging vlotjes de verkeerde kant op. Damn ik zou terug in Tbilisi staan.

Na half uurtje waren we er. De volgende verrassing stond al te wachten. Ik was omringd door treinsporen. Zonder dat er een manier was om onder of boven de sporen door te lopen. Dan maar net als de rest over de sporen lopen. Voelde me wel wat ongemakkelijk. Volgende hindernis was hoe zou ik nu in Gori raken. Ik kon terug met GoTrip boeken, maar zo last minute zou het me 80 € kosten. Dan maar een mashrutka zoeken. Dit is een gedeeld busje, dat vertrekt als het vol zit. Het busstation was ver dus mijn vrienden van Bolt erbij gehaald, binnen de 3 minuten had ík opnieuw een taxi.

Het busstation was een chaos tot en met. Allemaal taxi’s, bussen, auto’s door elkaar, hevig aan het toeteren. Daarbij nog een mensenmassa die overal tussen wilden. Na een tijdje had ik de juiste minibus gevonden. Ik was de eerste, zat dus lang nog niet vol. Stilletjes aan begon de bus vol te raken en na een half uur konden we eindelijk vertrekken.

In Gori had ik de guesthouse snel gevonden. De gastvrouw was een ontzettende vriendelijke vrouw. Heel behulpzaam en met goede tips om Gori te bezoeken. Eerste stop was het Gori fortress en de memorial of Georgian war heroes.

Daarna wat rondgelopen in het stadje, een terrasje gedaan en kort eens gepiept in de ingang van het Stalin museum.

Heb me dan klaar gemaakt om naar Uplistsikhe te gaan, een oude stad in grotten gemaakt.

Daarna gaan eten en wat frisse pinten nuttigen. Dit maal was het Cutleti. En omdat ik daarna nog honger had heb ik nog een Kachapuri besteld.