Deze morgen om 7 uur op, maar het voelt nog altijd aan als Belgische tijd en dat is 5 uur. Veel te vroeg dus. Ik moest een half uurtje wandelen en was maar net op tijd vertrokken. Dat wordt doorstappen. Opnieuw moest ik een brede baan oversteken, nu zesvaks. Dit kan toch niet! Na wat door te lopen kwam ik gelukkig zo’n voetgangerstunnel tegen. Ik kwam 5 minuten te vroeg aan. De gids stond op de opgeven plaats. In de auto zat al een Fin en een Brit. Snel erna kwam er nog een Duitse. Op twee andere hebben we wat moeten wachten een Britse en nog een Duitse. Het was een Europees allegaartje.
Eerst stop was een artificial meer. We zaten in de middle of nowhere.
Daarna hebben we een uurtje gewandeld om de regenboogbergen op te zoeken. Het was hier en daar wat klauteren en wat naar beneden glijden. Maar iedereen heeft het er heelhuids vanaf gebracht.
Na deze woestijn bewandeld te hebben gingen we naar een klooster waar toeristen niet kwamen. Het lag heel afgelegen. Je had zeker een 4×4 nodig om er te geraken. Een monnik in lans zwart gewaad met lange zwarte baard wachtte ons al op. Het klooster was gebouwd in de rotsen en binnen was het enorm fris. Buiten was het een slordige 37 graden.
Daarna hadden we nog de kans een oude toren te beklimmen. Twee zagen het niet zitten omdat het een beetje tricky was.
Daarna gingen we naar het David Gareja klooster. Wat veel toeristischer was.
Tot slot gingen we in een lokaal restaurantje iets eten om als laatste stop een opnieuw wijn te gaan proeven. Ditmaal werd er niet uit flessen geschonken maar uit enorme vaten. De gids die aan het kraantje stond zei dat we stop moesten zeggen. Dit lieten we ons geen twee keer zeggen, allé T is te zeggen de Duitsers de Fin en ikzelf 😬.
Wanneer we rond 18 uur terug in Tbilisi waren zijn we nog met 4 iets gaan eten. Het was vré gezellig.