In ’t kort wat schrammen en wat bloed, maar toch een tijd van 60km/u op een plank kunnen neerzetten! Record van de groep was 64.

Vanmorgen om 9 uur was de trip gepland. Ik was dan ook van plan om gisteren vroeg in mijn bed te kruipen. Was tijdens het eten in slaap aan’t vallen. Om 21:30 richting dorm gegaan en rechtstreeks een dormparty binnengelopen, van slapen zou er niet veel in huis komen. Een Fransman, een Zweed en een Australische zaten al stevig in de rum. Dan maar ineens meegedaan. Later kwamen er ook nog twee Spanjaarden binnen. Rond middernacht nog stad binnengetrokken op zoek naar een feestje … En ook gevonden. Ik zat er dus veel te laat in  en ben nog steeds aan het recupereren van de jet lag. 3 uurtjes geslapen, ontbeten en dan een vulkaan op.

Op zich viel de beklimming wel mee, maar het board meesleuren maakte het wat moeilijk, zeker als we de top naderden en de wind vrij spel had. Het was alsof we een zeil vasthadden, als de wind wat goed zat werd je zo de vulkaan afgeblazen.

Op de top prachtig uitzicht op de andere volkanen. De grond had ook enorm warm, zeker als je wat dieper graafde. Eerst nog wat foto shoots van gewoon, naar bizar tot halfnaakt.

De verplichte spring foto ?.

En dan het moment van de afdeling. Eerst snel omkleden in onze oranje overal. Na korte instructies, wat er op neerkwam van blijf op je bord zitten, mochten de eerste 2 vertrekken. Het was zo steil dat we ze enkel de eerste seconden zagen en dan terug helemaal op t einde.

 

Toen het mijn beurt was, kreeg ik wel wat de kriebels. Maar verstand op  nul en gaan. Onderweg bijna controle verloren, hoe ik recht ben gebleven is me nog steeds een raadsel. Beneden stond iemand je snelheid te meten, en net toen ik hem voorbij was ben ik gecrasht. Ne kilo volkaanrostjes mijn rechterbroekspijp binnen en vandaar het bloed en de schrammen ?.

En nog een pintje voor onder weg …