Gelukkig had ik gisteren beslist om toch wat vroeger op te staan en een trein vroeger ter nemen. In Gent had ik al 15 minuten vertraging, in Brussel-Zuid stond trein nogmaals 10 minuten stil. In Brussel-Noord werd de trein gewoon afgelast. Met 40 min vertraging toch nog mooi op tijd ?.

Bij het online inchecken bijna mijn 2de boarding pas laten zitten in ’t machien ☺️. Voor de rest alles vlot, 9 uur naast een Colombiaanse mogen zitten ?.

Films vielen wat tegen, de meeste had ik al gezien en bij gebrek aan Inside Out heb ik naar Frozen gekeken.

Transit in Atlanta. Ik had bijna 3 uur om over te stappen, heb meer dan een uur aan de douane gestaan en dan nog 40 minuten aan de controle. Iedereen moest in zo’n futuristische scanner die heel je lichaam ineens scant, bij mij was t natuurlijk weer rood ?. Een halfuurtje voor check-in merk ik dat ik aan de verkeerde kant zit van de luchthaven, gelukkig is het treintje er.

Eenmaal in Managua ging alles supervlot, bagage onmiddellijk (oef, blijft toch iedere keer spannend), direct geld kunnen tanken, en Calvin & Molly stonden me beide op te wachten met een supermooi bordje met mijn naam op.

Nu een pintje aan t drinken en dan bed in, ben nu 24 uur wakker. Morgen vroeg op, volgens de Calvin rijden er in het weekend veel minder bussen, enkel tussen 6 en 8.