Gisteren was het een serieuze transport dag. Om 9u de chickenbus terug naar Leon. Daar de taxi naar busstation. In de chaos dat busstation wordt genoemd de juiste bus vinden. Iedereen is door elkaar aan het schreeuwen en sturen je alle kante op. Uiteindelijk sta ik voor de microbus naar Managua.

Een microbus is een kleiner busje waar ongeveer 12 mensen in kunnen en het vertrekt als alle plaatsen volzet zijn. Deze bussen stoppen niet onderweg en zijn ook wat sneller en comfortabeler. Kosten wel het dubbel van een chickenbus.

Normaal vraag ik altijd de prijs voor ik opstap, maar daar ik deze microbus al genomen had van Managua naar Leon wist ik de prijs. Allé dat dacht ik. Mijn bagage hebben ze ergens onders de zetels geramd (letterlijk). Net wanneer de bus vol zit kwamen ze geld innen.

Het was plotseling dubbel zo duur voor mij. Normaal 54 Cordobas, maar hij vroeg 108. Ik natuurlijk beginnen discussiëren dat het een paar dagen terug niet zoveel was. En blijkbaar kwam het door mijn bagage onder de zetels. Er waren nog met bagege, zo ik vroeg of deze ook meer moesten betalen, natuurlijk niet. Maar mijn bagage lag onder de zetel dus dit was anders.

Ik zei dat ik niet dubbel zou betalen voor mijn bagage. Hij was dan wat aan het dreigen dat ik een andere bus moest nemen. Nu ik weet dat die microbussen zo snel mogelijk willen vertrekken, dus als ik moet afstappen moeten ze  wachten op een andere persoon. Ik zei dat dit voor mij geen probleem was, ik had immers alle tijd van de wereld.

Aan de andere kant had ik ook niet veel zin om af te stappen, want het zou wat duren totdat er een nieuwe bus gevuld was. Ik heb uiteindelijk 75 betaald in plaats van de 108. Maar ik voel me nog steeds opgelicht voor 21 Cordobas. Uiteindelijk is dit maar 90 cent ?, maar het is het principe. Vanaf nu vraag ik terug iedere keer de prijs op voorhand.

In managua aangekomen, was het nog een heel gedoe om mijn rugzak terug vanonder de zetels te krijgen. Onmiddellijk aangesproken door een taxi die me voor 30 dollar naar Granada zou brengen. Is me wat veel en ik had tijd, had ook geen zin meer in microbus, dus heb ik de chickenbus naar Granada genomen.

Gelukkig was ik van de eerste en had dus een zitplaats. Bij iedere stop sprong er een stroom van mensen binnen. Er staat een gast aan de zijdeur van de bus en roept constant de bestemming naar de mensen die buiten staan. Bedoeling is om op korte termijn zo veel mogelijk volk op de bus te hebben.

Op een gegeven moment steken we eenzelfde bus voorbij met ook bestemming Granada, vanaf nu was het een race tussen de 2 bussen naar het volgende groepje wachtende mensen, om er zoveel mogelijk te kunnen oppikken alvorens de andere bus dit zou kunnen doen. Facinerend.

uiteindelijk goed aangekomen in Granada, terug wat moeten zoeken achter een bed. Het is namelijk Carnaval weekend en Granada loopt stamp vol.