Was al terug een tijdje geleden om een pittige klim te doen. Vandaag dus de Gergeti Trinity Church. Wandeling was pittig, maar niet heel zwaar. Ik ben min om meer vlot boven geraakt. Blijkbaar is er aan de andere kant van de berg een weg en kwamen er veel met de auto naar boven, tsss.
Er staat een lange rit voor de boeg. Van Sighnaghi tot Kazbegi. Het grootste deel is via the military highway. Dit is de belangrijkste weg tussen Georgië and Rusland. Gelukkig zijner veel bezienswaardigheden op de route en omdat ik regelmatig wil stoppen op deze plaatsten helikopter niet voor openbaar vervoer gekozen, maar terug privé vervoer.
Eerste stop was een meer net buiten Tbilisi. Niet echt speciaal, maar wel een toeristische stop, ideaal om een koffietje te drinken. Vervolgens ook gestopt aan een plaats waar twee rivieren samen komen en beide hebben een verschillend kleur. Omwille van de samenstelling van het water mengen de kleuren zich niet en zie je een duidelijk onderscheid.
Volgende stop was een middeleeuws kasteel in Ananuri. Ook heel toeristisch je kon er op de koppen lopen.
Het bekendste langs de route is het vriendschap monument. Dit monument was om de vriendschap tussen Soviet Georgia en Soviet Russia te vieren. Nu een beetje achterhaald omdat Rusland twee gebieden bezet in Georgië. Een ervan Zuid-Ossetia ligt heel dicht bij dit monument.
Je had er prachtige uitzichten. Vanaf nu trekken we immers de Kaukasische bergen in. De weg begon meer en meer haarspeldbochten te hebben. De weg was ook constant bezet door grote vrachtwagens, het voorbij steken ervan was extra spannend.
Een laatste stop was een klein dorpje waar er langs de weg grote beeldhouwwerken van hoofden stonden. Blijkbaar weet niemand wat de bedoeling ervan was.
Uiteindelijk kwamen we in de late namiddag aan in Stepantsminda, velen gebruiken echter de vroegere naam Kazbegi, wat teven de naam van de hoogste berg is in Georgië. Ik had een terrasje verdiend vond ik en met een frisse pint keek ik uit op mijn bestemming van morgen. De Gergeti Trinity Church hoog in de bergen.
Vandaag vroeg opgestaan om een lange rit naar de andere kant van het land te maken, naar de wijnstreek. Ik had op voorhand een trein geboekt, een vrij comfortabele. En er was controle toen ik opstapte dus ik zat zeker deze keer in de juiste richting. Aangekomen terug in Tblisi een Bolt taxi genomen naar het busstation. Gelukkig want te voet ging wat ver zijn. De bus was first come first serve en na een half uurtje zat hij vol en vertrokken we.
Aangekomen in Sighnaghi ging ik op zoek naar mijn B&B. Het was bij een oud vrouwtje die geen letter engels verstond. Ze was heel vriendelijk en met handen en voeten uitleggen begrepen we elkaar min of meer. Ik had een kamer in haar huis en daarnaast verhuurde ze nog een kamer. Het was een kamer met een view.
Volgende morgen was het niet zo’n mooi weer. We zaten in de mist, gelukkig klaarde het nog wat uit naarmate de dag vorderde.
Als je in de wijnstreek zit moet je een wijn tasting doen. Dat heb ik dan ook gedaan. Er waren verschillende opties in de stad, de eerste die ik bezocht was een eindje uit het dorpje en natuurlijk terug omhoog. Daar aangekomen was het gesloten. Gelukkig wat van het uitzicht kunnen genieten.
Daarna verschillende rode wijnen en om af te sluiten een kleintje, namelijk een chahcha.
Daarna wat rond gewandeld in het stadje en de oude stadswal beklommen.
De volgende proeverij was enorm lekker. Ik kreeg er ook veel uitleg bij en was op een gezellig terrasje. Daarna ook nog wat gegeten en dan in’t donker naar huis.
Eerste dag prachtig weer, tweede dag onweer en regen. Van contrast gesproken. De weg naar Batumi was weer in zo’n race bus. Maar is al bij al goed verlopen. Deze keer had ik een hotel geboekt en zat op de 37ste verdieping met zicht op zee.
Er was een hele lange dijk van mijn hotel tot het oude centrum. Er waren hyper moderne gebouwen en oud Russische appartementsblokken.
Het beroemde beeld van Ali en Nino draaien rond en gaan op een bepaald moment door elkaar heen.
Daarnaast heb je nog de alfabet toren met alle teken van het Georgische schrift.
En een hotel met in de gevel een rad 😏
‘s Avonds naar een restaurant gegaan waar ze geen bier serveerden maar enkel cocktails op basis van Chacha. Na een viertal had ik wel genoeg en ging ik slapen.
Zit 3 dagen achter dus zal alles in één keer schrijven. Na mijn drinkgelag met diene Belg toch fris opgestaan. Ik wou om 8u de bus nemen naar Ushguli. Eenmaal in het busstation aangekomen was er maar een bus om 10u. Voor niets zo vroeg opgestaan. Dan maar mijn tijd spenderen in een koffiebar.
Het was 2 uur rijden naar Ushguli. Ushguli is een klein dorpje in de bergen en is de hoogste nederzetting in Europa. Het is ook UNESCO Werelderfgoed. Dus weer iets om af te vinken.
De volgende dag ging ik wandelen. Vol goede moed begonnen aan mijn trip naar de Koruldi lakes. Het begon al om Mestia uit te geraken. De wegen waren enorm stijl. Ik was nog niet aan mijn berg en ik was al buiten adem. Het zweet liep van mij. Conditie is toch niet meer wat het geweest is en tel daar nog de Corona kilo’s bij. Onderstaande foto is zowat halverwege.
Eenmaal boven op de berg was ik kapot en ik moest nog 2 uur wandelen naar die meren. Ik besloot dan maar om boven op de berg wat te genieten van het uitzicht en daarna op t gemak terug te keren.
Onderweg naar beneden wat volk tegengekomen die op weg waren naar boven, maar het was ondertussen 15u en die moesten nog naar boven. Heb heb daar maar wat moed ingesproken. De weg die ik om terug te keren heb genomen was immers immens stijl. Dat heb ik ook ondervonden, verschillende keren weggegleden en eenmaal ook plat op de grond.
Als beloning stond er beneden een frisse pint.
De volgende dag terug vroeg opgestaan. Ik heb minder moeite met vroeg opstaan op vakantie dan tijdens het werk blijkbaar. Ditmaal wel een bus om 8uur. Onze buschauffeur was nen zot. Hij vloog met zijn rammelbak door de haarspeldbochten, voorbijsteken in een bocht was ook geen probleem en iedereen voor hem moest hij voorbij. Ik was blij na 3 uur dat ik nog leefde.
In Zugdini was het vreselijk warm, wat een verschil met de bergen. Ik moest 20 minuten wandelen naar de guesthouse en mijn t-shirt was kletsnat. Vlug een verse aangedaan en de stad wat gaan verkennen.
Het was zo warm dat mijn t-shirt terug doorweekt begon te geraken. Mijn zoektocht naar een terrasje draaide op niks uit. Buiten de supermarkt plunderen voor frisse drank en mijn vervoer voor morgen regelen heb ik niet veel uitgestoken.
Morgen naar de Zwarte Zee.