Er staat een lange rit voor de boeg. Van Sighnaghi tot Kazbegi. Het grootste deel is via the military highway. Dit is de belangrijkste weg tussen Georgië and Rusland. Gelukkig zijner veel bezienswaardigheden op de route en omdat ik regelmatig wil stoppen op deze plaatsten helikopter niet voor openbaar vervoer gekozen, maar terug privé vervoer.
Eerste stop was een meer net buiten Tbilisi. Niet echt speciaal, maar wel een toeristische stop, ideaal om een koffietje te drinken. Vervolgens ook gestopt aan een plaats waar twee rivieren samen komen en beide hebben een verschillend kleur. Omwille van de samenstelling van het water mengen de kleuren zich niet en zie je een duidelijk onderscheid.
Volgende stop was een middeleeuws kasteel in Ananuri. Ook heel toeristisch je kon er op de koppen lopen.
Het bekendste langs de route is het vriendschap monument. Dit monument was om de vriendschap tussen Soviet Georgia en Soviet Russia te vieren. Nu een beetje achterhaald omdat Rusland twee gebieden bezet in Georgië. Een ervan Zuid-Ossetia ligt heel dicht bij dit monument.
Je had er prachtige uitzichten. Vanaf nu trekken we immers de Kaukasische bergen in. De weg begon meer en meer haarspeldbochten te hebben. De weg was ook constant bezet door grote vrachtwagens, het voorbij steken ervan was extra spannend.
Een laatste stop was een klein dorpje waar er langs de weg grote beeldhouwwerken van hoofden stonden. Blijkbaar weet niemand wat de bedoeling ervan was.
Uiteindelijk kwamen we in de late namiddag aan in Stepantsminda, velen gebruiken echter de vroegere naam Kazbegi, wat teven de naam van de hoogste berg is in Georgië. Ik had een terrasje verdiend vond ik en met een frisse pint keek ik uit op mijn bestemming van morgen. De Gergeti Trinity Church hoog in de bergen.
