Tbilisi, de stad van de warmwaterbronnen

Vandaag staat er een bezoek van Tbilisi op het programma. Ik zou de gratis stadstoer meedoen. Ik moest een half uurtje wandelen naar de afspreek plaats. Onderweg kwam ik de Dry bridge flea market tegen, stond ook op mijn programma. Dus dit kon ik al afchecken. Het is eigenlijk gewoon een rommelmarkt die elke dag plaats vindt.

Over het verkeer heb ik het al gehad maar als voetganger is het ook geen pretje. Eerst en vooral heb je geen voorrang op de auto’s en daarnaast zijn sommige wegen 4-vaks banen. Probeer deze maar eens over te steken. Als je geluk hebt is er in de buurt een ondergrondse tunnel om de straat over te geraken, in het andere geval is het zelfzeker de baan te trotseren. Ik kom op tijd aan op Liberty square. Na 5 minuutjes komt er me iemand aanspreken of ik er was voor de stadstoer. Het is de gids Georgi. Ik blijk ook alleen te zijn, het wordt dus een privé toer.

Mijn gids hierboven op de foto te zien, vertelde over de geschiedenis, de problemen na de val van de sovjetrepubliek, de issues met de Russen, en nog veel meer. Dacht eerst dat ik het snel beu zou zijn, maar de tijd vloog voorbij. Onderweg een ijsje gegeten met wijnsmaak. Was verrassend lekker.

Verder de nodige kerken bezocht zowel katholiek als orthodox.

Verder nog een ondergrondse bazaar bezocht en dan stond er nog wijnproeven op het programma. Het was echt wel proeven want veel kreeg je niet. Daarna nog een schotje chacha. Is zoals een schnaps. Er is in de stad ook een waterval. Nog nooit gezien in een hoofdstad.

Ondertussen was het 15 uur en buiten het ijsje had ik nog niets gegeten. Het werd dus dringend tijd. Had een adresje gekregen van mijn gids, Zodiaqo. Ik ging me nog eens onderdompelen in de Georgische keuken. Vandaag op het menu Khinkali en Kachapuri. De Khinkali zijn een soort dumplings met binnenin een bouillon en een vulling. Ik heb gekozen voor een champion vulling met kruiden. De Kachapuri lijkt op een pizza maar is eerder brood overvloedig gevuld met kaas. Er zijn 10tallen soorten, maar degene die ik koos is de basis als het ware. Ik zal er later nog andere soorten proberen.

Eerste indrukken

Zit hier op een terrasje om iets te eten in een enorm gezellig straatje. Een mengelmoes van Europees, Aziatisch en Arabisch. Sishabars naast cocktailbars naast islamitische eetgelegenheden.

Maar eerst terug naar vanmorgen. Om 5 uur de wekker gezet om een half uur snoozen later op te staan. Half slapend me klaar gemaakt en bijna de schuttlebus gemist. Tien minuten later in de luchthaven. Had me voorbereid op lange wachttijden. In het nieuws zag je rijen die tot buiten stonden. Eerste obstakel waren 2 madammekes die bij de ingang van de vertrekhallen stonden om te vragen wanneer mijn vlucht was. Je mag immers niet vroeger dan 4 uur op voorhand komen naar de luchthaven. Aan de incheckbalies stond veel volk, maar ik reis met enkel handbagage dus direct naar de security. Was benieuwd. Ik ben er door gevlogen na 15 minuten was ik erdoor, nadat ze grondig mijn paraplu, dat ik nog altijd meesleur, hadden gecontroleerd.

Ontbijtje en dan lang wachten aan de gate. Had me schrik laten aanjagen voor niks. De vlucht was ok, wel veel turbulentie. Het was dan ook geen echt groot vliegtuig.

Eenmaal geland heel snel door douane geraakt en voor ik het wist stond ik buiten. Super kleine luchthaven. Mijn GoTrip chauffeur stond al op mij te wachten. De trip naar de stad was interessant. Probeer hier zelf niet te rijden was de tip van Luca de chauffeur. Verkeer is crazy. Bijna zelf accident gehad. Lijnen op de baan zijn ook meer aanduidingen van richting dan dat ze er mooi tussen rijden. Doet me wat denken aan Latijns Amerika.

Eenmaal aangekomen aan hostel Fabrika, de eerste tegenvaller van de dag. Mijn boeking was blijkbaar niet goed doorgekomen. En de hostel zat volledig vol. Ze gingen voor mij een oplossing zoeken. Na een uurtje wachten heb ik zelf maar voor iets gekeken. Het vinden was een ander paar mouwen. Stond nergens aangegeven. Heb dan maar gebeld aan 4,50 euro per minuut. Moest blijkbaar een grote bruine deur zoeken met een code. Ik moest de code ingeven en naar tweede verdiep gaan. Daar stond eerst niemand, dacht van lap daar gaan we weer. Maar plots dook er een ventje op die me in gebrekkig Engels verder kon helpen.

Na me wat verfrist te hebben, op zoek naar wat eten. Maar eerst een koppeltje hulpeloze Russen geholpen. Ze waren aangekomen en der stond weer niemand aan de receptie. Heb dan een Whatsappje gestuurd naar de eigenaar en ze waren me vré dankbaar.

Voila en nu heb ik net gedaan met eten. Ojakhuri of te wel vlees met patatten 😁. Heel wat volk zien passeren. Veel schoon volk. Maar ook vrouwen met nen halve burka aan.

Eindelijk, verlof is gestart

Ik ging lang uitslapen deze morgen, maar is me niet gelukt. Had de hele dag tijd om mijn bagage te pakken, moest immers maar ‘s avonds naar Amsterdam.

Deze keer ga ik proberen met minimale bagage te reizen. Ik ga voor enkel handbagage. Ik mocht 8 kg meenemen en ik zit aan 6 kg, toch maar nog wat extra meenemen. Zit nu aan 7,6 kg. Ideaal.

Net toen ik wou vertrekken stonden de hemelsluizen open. Nog maar vlug een paraplu meegepakt en op naar de tramhalte. Vlotjes in Antwerpen geraakt. Centraal is toch wel een mooi station.

Trein naar Amsterdam was op tijd maar zat stampvol. Toch nog een klapstoeltje gevonden tussen de coupés. Vijf minuutjes te laat aangekomen in Schiphol, vlot de gratis shuttlebus gevonden naar mijn hotel, en nu zit ik in de bar te genieten van de plaatselijke specialiteit 😬.

Morgen vroeg op. Hopelijk niet te veel chaos op de luchthaven. Zal voor alle zekerheid 4 uur op voorhand gaan, dus om 5u opstaan. But who needs sleep 😁.

San José

We zijn vroeg wakker. Voor zeven uur staat iedereen al fris gewassen buiten te wachten tot de keuken open gaat. Als ontbijt is er toast, ei en vruchtensap. We beginnen licht, de rijst en bonen komen nog wel. Na het ontbijt gaan we San José verkennen. In de hoofdstad valt niet zoveel te bezichtigen, maar het is prettig om wat rond te kuieren en de sfeer op te snuiven. We wandelen langs Avenida 2 tot in het centrum. We slenteren door de winkelstraten terug naar Plaza de Cultura. Daar staat de trots van het plein, El Theatro Nacional. Sommigen van de groep gaan het Museo de Oro bezoeken, anderen brengen een bezoekje aan ‘The Art Craft Gallery’ om al ideeën op te doen voor souvenirs. Vervolgens gaan we onze dorst lessen in Nuestra Tierra. Een leuk restaurantje in country stijl, waar we ook hebben afgesproken om te lunchen. Daar hebben we kennis gemaakt met onze eerste frisse Imperial. Als lunch neemt iedereen voor het eerst een casado (rijst met bonen, groenten en een keuze tussen vlees, kip of vis). En het zou deze reis niet de laatste worden.

Continue reading →