Tot 10 uur geslapen, was lang geleden en was nodig. Dan ontbijtje genomen en verschillende koffies. Ik voelde toen al dat ik niet veel ging uitsteken. En het is waarheid geworden.
Buiten mijne was herdoen, was niet zo goed gelukt een paar dagen geleden met douchegel, heb ik gewoon terrasjes gedaan, wat gelezen, wat naar de mensen kijken.
Daarna een restaurantje gedaan. Er was een klein terras met 2 tafeltjes. Aan een van de tafels zaten 2 mannen. Na een beetje in het Engels gepraat te hebben, vroeg hij van waar ik was. Hij was ook van België. Van Avelgem en had familie in Bellegem en Kooigem.
Het was ne gezellige avond. Die vent had al heel wat tegengekomen. Zijne maat die er bij zat kon niet praten door een beroerte. Maar ze kwamen goed overeen. Die vent uit Avelgem had in Noorwegen gewoond, ook in Oekraïne en nu in Georgië. Het werd nen laten en had ook teveel wijn op. Moet maar zo lekker niet zijn.
Vandaag zou het een transport dag worden. Zes uur naar Mestia, een bergdorpje die niet echt toegankelijk is. De weg er naar toe was enorm mooi, maar met het nodige heen en weer geschud. Onderweg stopten we aan de 7 grootste dam ter wereld.
Eenmaal in Mestia aangekomen, hebben we een van de beroemde torens beklommen. Elke welgestelde familie had zo’n toren.
Daarna zijn we met skiliftjes naar de top van een berg gegaan om daar te genieten van de uitzichten.
‘s Avonds gaan eten in een leuk restaurantje. Deze keer een brochette met frieten.
Deze morgen een leuk cafeetje gevonden om te ontbijten. Geen 4 pannenkoeken deze keer, maar een croissant met crème.
Om 10 uur stond ik klaar voor de volgende toer. Dit maal zou de groep iets groter zijn. Een koppel Indiërs met hun dochter. Een Australische, een Oezbeekse, ne gast uit Slovakije en een Fransman. Verder nog 3 zussen uit Quatar en een Letse met haar moeder. Terug een mooie mengelmoes.
Eerste stop waren de Prometheus grotten. Was een beetje gelijkaardig als vorig jaar in Slovenië. Was wel een grote bende, zeker 40 man. Ik liet me al snel helemaal naar achter zakken, want ik krijg het ervan als ze in uwe rug zitten te duwen.
Tweede stop waren de hangbruggen bij de Okatse Canyon. In tegenstelling tot de grotten in de felle zon. Maar om er te geraken moesten we van onze minibus overstappen in jeeps. De weg er naar toe was op zijn minst gezegd interessant. Een smalle aardeweg vol putten. We werden goed door elkaar geschud.
Ondertussen was het al 15u en we hadden allemaal enorm veel honger. Het was nog een uur rijden naar de volgende plaatst en daar konden we eten. Het werd er vré gezellig. Ik zat samen bij de Australische, Oezbeekse en 1 van de drie zussen. De Oezbeekse wist hare weg met de wijn, ik bleef bij halve liters.
Na het eten gingen we naar de laatste stop, de Martvili canyon. Daar deden we een boottochtje op de rivier in de canyon. Eindelijk was het eens fris. Er werd flink wat afgelachen.
‘s Avonds had ik eventjes genoeg met Georgisch eten en heb ik een pizza besteld in het Hoegaarden restaurant. Ze hadden wel geen Hoegaarden enkel Stella.
Vandaag stond er maar om 12u iets op het programma, daarom eens op t gemak gaan ontbijten. Een of ander vruchtensap, hele lekker koffie en pannenkoek met Nutella en hazelnoten. Was enorm veel, maar ging tot 3 uur niets meer eten.
Om 12 uur begon de tour. De groep was iets minder spraakzaam dan de vorige toer. Eerste stop de Bagrati kathedraal.
Daarna naar het Motsameta klooster. Was enkel te bereiken via een smalle weg. Rondom rond waren er immers diepe canyons.
Laatste stop was het Gelati klooster. Onze gids was een echte spraakwaterval. Op een heel snel tempo bleef hij maar babbelen over de geschiedenis van de verschillende plaatsen.
Om 15u waren we terug. Kutaisi voelt alhoewel het aantal graden gelijk is aan Tbilisi, veel warmer aan. Het is er veel vochtiger. Blijkbaar door de aanwezigheid van de Zwarte Zee en de bergen die de andere kanten omringen. Ik heb dan wat in het park gezeten om naar mensen te kijken 😁.
Vlug bij een street food winkeltje wat te knabbelen genomen en dan mijne was doen met douchegel 😬.
Nu zit ik te dineren in Sisters. Blijkbaar een goed restaurant, ietsje aan de duurdere kant voor Georgische normen. Wel moeilijk te vinden, staat nergens aangegeven en je moet naar het tweede verdiep van een appartementsgebouw. Ik had geluk want het was volledig gereserveerd. Maar als je alleen bent is er altijd iets vrij. Deze keer geen pinten, maar een rode wijn. Een Saperavi. Als voorgerecht had ik gelezen dat de pumpkin dish heel lekker was. Het was verrukkelijk. Het ziet er misschien niet uit, maar de smaak was zaaalig.
Als hoofdgerecht terug kip. Was de specialiteit van het huis. Kip met pruimen en granaatappel. Zeer goed gekruid, wat koriander en lichtjes pikant.
Als je wat meer betaald is het vaak toch verfijnder 😬. Ben nu nog aan het twijfelen om nog iets erbij te nemen. t Is nog een glas wijn geworden.
Deze morgen wat langer geslapen. Gene stress. Wist wel nog niet hoe ik in Kutaisi zou geraken. Blijkbaar is er maar één bus vroeg in de ochtend. Mijn gastvrouw zei dat ik moest op de autostrade gaan staan en een bus tegenhouden die van Tbilisi kwam. Das weer eens iets anders. De taxichauffeur die me naar de autostrade bracht noemde al de Belgische voetballers op die hij kende tot Pfaff en Preud’Homme. Hij legde ook goed uit welke kant ik van de autostrade moest nemen. Allé zou niet in de verkeerde richting vertrekken deze keer.
Ik stond niet alleen te wachten. Er stopte een busje maar er stond enkel in het onleesbaar Georgisch op waarnaar hij ging. Heb het dan maar gevraagd aan iemand die ook stond te wachten. Hij knikte van neen. De volgende drie bussen knikte hij ook van nee. Tot de juiste bus arriveerde en hij teken deed om mee te gaan. De bus zat zo goed als vol. Gelukkig was er nog net een plaatsje. Heb bijna constant gekeken of de route nog klopte op de Maps.me app. Eventjes paniek toen hij een omweg deed, dacht van dit kan toch niet waar zijn. Maar na een half uurtje zaten we terug op koers.
Drie uur later kwam ik aan in Kutaisi. Met mijn nieuwe vrienden van Bolt opnieuw binnen de 5 minuten een taxi geregeld.
Heb eigenlijk niet veel meer uitgestoken. De warmte was vandaag niet te doen. Heb kort wat rondgelopen en dan terrasje gedaan. Een Hoegaarden café tegengekomen, met Belgische vlag.
Dan een marktje gedaan en de komende dagen geregeld, 3 tours op een rij. Morgen terug wat cultuur. Overmorgen canyons en grotten en maandag heb ik ook de tour naar Mestia genomen. Daar zal ik dan wel blijven in plaats van terug te keren. Mestia is in de bergen, ben benieuwd.
Dan nog iets gaan eten. Dat moet ook iedere dag gebeuren. Eerst de Georgische versie van kaaskroketten en daarna Georgische kip. Letterlijk te nemen want het was enkel kip. Is vreemd soms krijg je er patatten en groeten bij en soms niet. Als afsluiter nog een ijsje.
