Gisteren vanuit Riga aangekomen in Liepāja. Een busrit van 3 en een half uur. Eenmaal aangekomen in het busstation moest ik nog 20 minuten te voet naar deze keer een hotel.

Het was pas 13 uur en mijn kamer zou pas klaar zijn om 15u, dus eerst wat gegeten in restaurant Upe. Stond ook op mijn lijstje.

Bij het inchecken moest ik betalen en kreeg ik het bericht saldo ontoereikend. Blijkbaar staat er een limiet op mijn credit card en die limiet was bereikt. Gelukkig kon ik ook gewoon met bank contact betalen

Dan eventjes naar het strand gewandeld, maar het was echt zwaar bewolkt en heel veel wind. Blijkbaar is er hier altijd veel wind. Lang ben ik niet gebleven. De volgende dag daarentegen was er ook veel wind maar de zon scheen, dus dat viel wel mee. Hier onder dezelfde foto van gisteren vgl met vandaag.

Voor ik aan het strand was heb ik terug een walking tour van de stad gedaan. We waren met een klein groepje 4 Duitsers en ik.

Na de toer eerst gaan eten met 2 van de Duitsers. Was wel gezellig en heb heel lekkere vis gegeten. Daarna ben ik dus naar het strand geweest om in een strand bar wat te drinken en deze blog te schrijven.

Hopelijk vind ik morgen een bus naar Litouwen. Er is maar één bus op maandag, woensdag, zaterdag en zondag. Ging normaal tot donderdag blijven, maar ga dus proberen woensdag de bus te nemen anders moet ik blijven tot zaterdag. Dit wil zeggen een dag langer in Litouwen.

Veel heb ik niet te schrijven. Toch 9u geslapen dan iets gezocht om te ontbijten. Maar omdat het zondag was, was er nog niets open. Moeten wachten tot 10u.

Daarna de trein op, en in tegenstelling met Georgië wel in de juiste richting.

Aan het strand zelf was het iets frisser dan in de stad, meer wind.

Heb dan maar wat terrasjes gedaan, wat rondgekeken en eens goed gaan eten.

Het dienstertje was een echt lieveke. Komt constant vragen of alles in orde is, wou me een dekentje brengen omdat het fris is in de wind, en is met mij door alle dessert gegaan en haar aanrader voorgesteld.

Trein was mooi op tijd. Kost maar 1,5€ voor een traject van een half uur. Daar kunnen ze bij NMBS nog iets van leren.

Gisteren nog in de zondvloed terecht gekomen. Ik was iets gaan eten in een middeleeuws restaurant. Elke ober was gekleed in middeleeuwse kledij. Ik heb er honing bier besteld en een schotel van 400 gram varkensvlees. Ideaal voor mijn dieet 🥴.

Had ook een voorgerechtje met lookbroodjes gevraagd.

Toen ik wou afrekenen zeiden de obers me dat het niet de moment was. Het was enorm aan het regenen. Nu een beetje regen zou me niet tegenhouden. Toen ik boven kwam, restaurant lag immers onder straatniveau, was de zondvloed losgebarsten. Straten stonden blank. Het was aan het stortregenen, iedereen stond te schuilen. Na ook 10 minuten te hebben gewacht, heb ik me geriskeerd. Na een minuutje was ik doorweekt. Toen maakte het ook nie meer uit en heb me op t gemak naar hostel gegaan.

Volgende morgen stralende hemel en het was pas 7u. Vandaag met de bus naar Sigulda, en als ik nog zin/tijd heb naar Cesis. De bus dropte me af en ik wist totaal niet naar waar ik moest. Gelukkig is er Google Maps. Ik ging aantal kastelen bezoeken en dit intikken in Google Maps zorgde voor een mooie wegomschrijving.

Volgende was een of andere villa in een vrij authentiek dorpje in de hoogte. Om de vallei over te geraken ging ik met een kabelliftje.

Daarna een tochtje door het bos. Terwijl Letland plat is, ging het toch serieus op en neer. Begon direct mijn spieren te voelen. Had die dag ook nog niks gegeten en da begon ook te wegen.

Zelfs in de grootste grot van Letland gestaan. Wat als je in Slovenië grotten hebt gedaan, serieus tegen valt.

Daarna naar mijn laatste kasteel van de dag, was terug op en neer en mijn benen waren aan het verzuren. Was ik blij wanneer ik het eind doel zag.

Daarna moest ik nog 5 km terug, volgends ‘t internet kwam er elk anderhalf uur een bus langs. Ik kon dus beter gaan wandelen. Eventjes zag ik het licht in de vorm van een step. Had die wel platte batterij zeker. Het wordt dus wandelen, onbeschut in 30 graden.

Als ik terug beneden kwam toch maar besloten niet meer naar Cesis te gaan. Was een middeleeuws stadje, maar had al stadjes genoeg gezien.

Daarna nog wat in Riga rondgewandeld en vroeg gaan eten, had immers heel veel honger.